Ογδόντα ένα ολόκληρα χρόνια μας χωρίζουν από το πρωί της 28^ης Οκτωβρίου 1940, όταν ο Ελληνισμός κλήθηκε να υπερασπιστεί χωρίς φόβο αλλά με πάθος, τις αξίες του και τα πιστεύω του.

Οι πρώτοι κανονιοβολισμοί των Ιταλών στα προκεχωρημένα φυλάκια των Ελλήνων στα ελληνοαλβανικά σύνορα άνοιξαν το βιβλίο της ιστορίας, τις σελίδες του οποίου έμελλε να συμπληρώσουν με τον ηρωισμό τους, την αλληλεγγύη τους αλλά και το αίμα τους τα στρατευμένα νιάτα της Ελλάδας.

Οι ίδιες αξίες που εμψύχωναν τότε τους υπερασπιστές των υψηλών ιδανικών, συνεχίζουν και σήμερα να αποτελούν οδηγό και φάρο για όλους μας. Ο ελληνικός λαός δεν πολέμησε από αγάπη για τον πόλεμο, αλλά από αγάπη για την Ελευθερία.

Οι προκλήσεις, με άλλη μορφή αλλά το ίδιο επικίνδυνες, είναι πάντα παρούσες. Αυτή η πατρίδα όμως, ανά τους αιώνες, είχε μία μόνο επιλογή: να αμύνεται και να νικά. Όχι μόνο με τα όπλα, αλλά και με τον Πολιτισμό, τον Ανθρωπισμό, τη Λεβεντιά, την Υπερηφάνεια της.

Το μόνο βέβαιο είναι πως, αν υπάρξει ανάγκη, το ίδιο θα κάνει και τώρα. Γιατί μέρες σαν τη σημερινή μας θυμίζουν ότι η λευτεριά και η ανεξαρτησία δε χαρίζονται, κατακτιούνται.

Χρόνια Πολλά Ελλάδα!

Χρόνια Πολλά Έλληνες!